Kunnen konijnen zuring krijgen? Welke te kiezen, tuin of wild (paard)? Om zuring correct in te lokken, moet je een paar eenvoudige regels kennen voor de dosering, verwerking en opslag.
Kunnen konijnen zuring eten?
Ervaren boeren zeggen dat het dieet van een konijn overwegend groen moet zijn. In de zomer zijn dit verse planten en wordt er hooi geoogst voor de winter. Een kruid dat aan een huisdier kan worden gegeven, is zuring. Dit product bevat veel voedingsstoffen en vitamines. Bovendien smaakt oxalis goed door zijn sappigheid. Dieren eten het graag in grote hoeveelheden.
Wat is paardenoxalis en is het mogelijk om konijnen met zuring te voeren?
Paardenzuring, of paardenzuring (Latijnse naam - Rumex konfertus Willd), is een vaste plant met een sterke stengel van 90-160 cm hoog en brede dichte bladeren. Dit type plant komt veel voor in de Euraziatische zone. Kortom, de groeiplaatsen van wilde oxalis zijn bossen en steppen. Op chemisch niveau is de samenstelling van het kruid buitengewoon merkwaardig. Bloemen bevatten tot 68 mg ascorbinezuur. Bijna de hele stam van acidwood bevat een hoog gehalte aan calciumoxalaat, dat in de geneeskunde bekend staat om zijn antibacteriële eigenschappen.
Paardenzuring heeft, in tegenstelling tot gewone zuring, geen voedingswaarde voor mensen en wordt als onkruid beschouwd. Bij huisdieren gedraagt oxalis zich echter als een smakelijke en sappige toevoeging aan het hoofdvoer. Vanwege de unieke helende eigenschappen van deze plant worden afkooksels en zalven ook gemaakt voor de behandeling van vitaminetekort en het wegwerken van parasieten. En toch, kan zuring worden toegestaan aan tamme konijnen?
Veel eigenaren van deze dieren zijn van mening dat het voeren van knaagdieren slechts 1-2 soorten gras is. Paardebloemen of klaver zijn meestal groene complementaire voedingsmiddelen. Dit is echter een misvatting. Als het tamme konijn niet voldoende belangrijke componenten ontvangt, blijft het merkbaar achter in groei, dus kan zuring aan konijnen worden gegeven, en soms is het gewoon nodig. Wat paardenzuur betreft, dit kruid heeft veel nuttige eigenschappen:
- Met de juiste dosering bevordert oxalis de werking van het maagdarmkanaal.
- Konijnen houden van dergelijk gras voor sappigheid, bovendien compenseert deze plant perfect het gebrek aan vitamine C.
- De bladeren van dergelijk groen hebben een antibacterieel effect op het dierlijke organisme.
Wild zuur wordt zowel door veldkutjes als door boeren gegeten. Maar als veldondersoorten van langorige knaagdieren dit gras zonder voorbereiding kunnen gebruiken, kunnen huisdieren genieten van een verse plant.
Voordat u wildzuur in het dieet van uw huisdier introduceert, moet u controleren hoe het reageert op kleine doses. De konijnen kunnen dus maar 2-3 bladeren krijgen om te kijken hoe ze zich zullen voelen na zo'n traktatie.
Hoe zuring aan konijnen te geven
Zuring kan zowel in pure vorm als in combinatie met andere planten aan konijnen worden gegeven.
Zuring kan het beste worden gecombineerd met kruiden zoals weegbree, klaver, moerasspirea, enz. Voor jonge knaagdieren wordt 60-120 g pure zuring per dag als de norm beschouwd. Voor volwassen dieren kan de dosis zuur worden verhoogd tot 100-180 g Zuring heeft een gunstig effect op het lichaam van een zwanger konijn, daarom kan tijdens de dracht de dosis worden verhoogd tot 150-220 g per dag.
Zuring moet in kleine porties in het kunstaas worden gebracht. U moet ook de reactie van huisdieren op het nieuwe supplement volgen. Als de konijnen de traktatie lekker vonden en er geen spijsverteringsstoornissen werden opgemerkt, dan kan gras wekelijks worden gevoerd, afgewisseld met andere planten.
Het is belangrijk om te onthouden dat het voorzichtig moet zijn om zuring te geven aan konijnen in hun pure vorm. Een onjuiste dosering kan tot trieste gevolgen leiden, waaronder:
- schending van het metabolisme van mineralen in het lichaam van het knaagdier;
- slechte nierfunctie;
- hoge bloedstolling en het verschijnen van bloedstolsels;
- verhoogde zuurgraad van de maag.
Als het konijn bovenstaande problemen heeft, neem dan onmiddellijk contact op met een dierenarts en bekijk het dieet van het dier. Mogelijk moet u dit kruid uit het donzige menu verwijderen.
Voor herverzekering kunt u uw dierenarts vragen of konijnen later zuring kunnen krijgen. Soms, nadat een allergie voor een bepaald product is opgelicht, kan een donzige zulk gras niet langer eten.
Verzameling, verwerkingsmethoden en opslag van zuring
Bij het verzamelen van paardenzuur moet u elk blad en elke stengel van de plant inspecteren. De bladeren moeten vrij zijn van tandplak, schimmels of ziekten.
De stengel is heel en flexibel, buigt goed in de handen. Het gras mag niet verrot zijn of besmet zijn met insecten.
Vers
Paardenzuring kan vers aan konijnen worden gegeven, in sommige gevallen zelfs noodzakelijk. Het belangrijkste is om de juiste dosering van de plant te onthouden. Oude zuring bevat ingrediënten die bitter kunnen smaken, dus je moet jonge scheuten oogsten.
De lente wordt beschouwd als de beste tijd om zuring te oogsten; in deze tijd van het jaar hebben jonge bladeren nog niet genoeg zon opgenomen en bevatten ze de maximale hoeveelheid vitamines. Bovendien is de lentezuring sappig en vol voedingsstoffen.
Helaas verliest de plant onder invloed van ultraviolette straling van direct zonlicht snel zijn eigenschappen. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het verzamelen van gras.
Kruiden die aan konijnen kunnen worden gevoerd. Deel 1
Brandnetel, zuring, toppen, paardebloem ...
Droog
Na het drogen verliest de zuring de bitterheid die aanwezig is in vers gras en wordt aangenaam van smaak. Een tamme konijn eet met plezier paardenzure hooi. Het is het beste om de plant in het voorjaar te oogsten, in deze periode bevatten de bladeren en stengels de maximale hoeveelheid vloeistof.
Voor het oogsten wordt paardenzuring gewassen van stuifmeel en aarde. Als je dit niet zorgvuldig doet, neemt het risico op schimmel toe. Vervolgens moet het zuur grondig worden gedroogd door het toekomstige hooi op een doek van natuurlijke materialen te leggen. Zodra het canvas overtollig vocht absorbeert, moet de zuring in de frisse lucht worden gebracht. Het gras wordt gedroogd op een zonnige, warme dag, maar het moet in de schaduw worden geplaatst: directe stralen vernietigen voedingsstoffen in het zuur. Bladeren moeten in één laag worden geplaatst, anders kan er schimmel of rot ontstaan.
Het signaal dat de zuring goed is opgedroogd, is de kwetsbaarheid van de bladeren.
Als de plant niet meer in de handen buigt, moet hij naar een droge plaats met goede luchtcirculatie worden verplaatst. Zuur in een houten ruimte is aan te raden, hiervoor is een zolder geschikt. Onder de juiste omstandigheden wordt het gras 2 jaar of langer bewaard, maar dierenartsen beweren dat het konijnenhooi vers moet zijn en jaarlijks moet worden geoogst.
Gevolgtrekking
Paardenzuring voor konijnen is dus geweldig als aanvullend voer. De plant bevat veel vitamines en heeft een gunstig effect op de gezondheid van het huisdier. Ook oxalis is niet alleen gezond, maar ook lekker voer voor knaagdieren. Onthoud voor een goed resultaat de juiste dosering en bewaarcondities van het zuur. We moeten echter niet vergeten om gras af te wisselen in complementair voedsel, door zuring te combineren met klaver of weegbree. Door deze eenvoudige regels te volgen, kunt u uw konijn een goede immuniteit en een lange levensduur bieden.