De uier van koeien is een van de belangrijkste en meest gevoelige organen. Ervaren boeren kunnen aan de hand van hun toestand bepalen of het dier gezond is of niet. Als de uier bijvoorbeeld externe veranderingen heeft, is deze opgezwollen, neem dan contact op met de dierenarts voor hulp.
Oorzaken van voorkomen
Dierenartsen merken op dat uieroedeem in de meeste gevallen wordt waargenomen bij recent afkalfkoeien, maar het komt ook voor dat pathologie ook kan voorkomen bij nullipara's. De belangrijkste oorzaken van oedeem zijn:
- toxicose bij de koe gedurende de dracht;
- verschillende hartziekten bij een dier;
- nierproblemen
- onjuist dieet bij eerste kalveren tijdens de zwangerschap;
- ongelijkmatige bloedcirculatie, te weinig uitstroom van bloed in de uier.
Elk van de bovenstaande redenen kan zwelling veroorzaken, soms ontstaat dit fenomeen bij een koe vlak voor de geboorte van het kalf. Maar toch wordt dit probleem meestal door boeren geconfronteerd nadat het dier van de last is opgelost.
Deskundigen merken op dat deze ziekte vaak kan worden waargenomen bij die individuen van vee, in de dagelijkse voeding met grote hoeveelheden eiwitten, en hooi en stro onvoldoende waren of volledig afwezig waren.
Tekens
Elke boer moet op de hoogte zijn van de belangrijkste tekenen van zwelling van de uier, omdat deze kennis zal helpen om de ontwikkeling van het pathologische proces sneller te zien en om hulp te zoeken bij een dierenarts. De belangrijkste symptomen van de ziekte zijn:
- de huid wordt dikker op het oppervlak van het orgel, lijkt qua uiterlijk en raakt het deeg aan;
- oedeem, als er druk wordt uitgeoefend op de huid van de uier, verdwijnt het niet, het orgel duurt veel langer na het persen;
- zwelling kan niet alleen op het hele orgel worden waargenomen, maar ook op de voor- of achterkant;
- de temperatuur van de huid direct op de uier zal kouder zijn dan op andere delen van het lichaam van het dier;
- oedeem in het gebied van de tepels is vooral merkbaar, hun uiterlijk zal verschillen van die welke nog geen tijd hebben gehad om dit fenomeen te ondergaan;
- na de geboorte van het kalf kan de zwelling aan de uier aan de ene kant of aan de andere kant zijn;
- een verhoging van de lichaamstemperatuur na afkalven wordt niet vaak waargenomen bij koeien;
- het uiterlijk van melk met oedeem verandert uiterst zelden, de hoeveelheid kan alleen maar afnemen;
- de koe ervaart geen ongemak als je de tepels aanraakt;
- wallen die vóór de bevalling zijn verschenen, kunnen verdwijnen als alles in orde is in het lichaam van het dier.
Mogelijke complicaties en gevolgen
Dierenartsen raden af om dit probleem zonder toezicht bij de koe achter te laten. Een paar dagen voor en na de bevalling zwellen van de uier wordt niet als een pathologie beschouwd. Maar dit fenomeen moet worden waargenomen, omdat het de weerstand van de weefsels van de uier en het hele organisme tegen verschillende schadelijke bacteriën kan verminderen.
Bovendien kan oedeem bij het dier leiden tot de vorming van een ziekte zoals mastitis. Ook kan de aandoening chronisch worden en met dit fenomeen groeit het bindweefsel en wordt het dichter. De omvang van de uier met deze pathologieën wordt groter en de hoeveelheden melk die een koe kan geven, worden kleiner.
Het is vermeldenswaard dat mastitis in fasen kan voorkomen. In het begin kan het sereus en catarraal zijn. Bij dit type ziekte is er een verslechtering van de melkuitdrukking door de vorming van pluggen in de melkkanalen. In dit geval voelt de koe zich niet slechter, de lichaamstemperatuur kan alleen worden waargenomen in delen van de uier, die zwelling heeft ondergaan.
De boer zal dit type aandoening kunnen vaststellen door melk te koken. Bij sereuze mastitis breekt het af in vlokken en bij catarrale mastitis wordt het minder vettig.
Naast de bovengenoemde soorten mastitis, is er de gevaarlijkste, die vezelig wordt genoemd. Vaak wordt dit type aandoening etterig. Bij fibreuze mastitis stijgt de lichaamstemperatuur van het dier, verschijnen er zeehonden in de uier, wordt het pijnlijk. Een etterende ziekte wordt gekenmerkt door het verschijnen van etter en de ontwikkeling van ontsteking in de weefsels van de uier.
Dierenartsen adviseren om de behandeling van mastitis in een vroeg stadium te starten, zodat het dier de lactatie niet stopt.
Hoe uierzwelling behandelen?
De dierenarts selecteert het medicijn voor de koe. Het is onaanvaardbaar om zelf medicijnen te kiezen, omdat dit de situatie kan verergeren.
Meestal schrijven artsen, om de ziekte het hoofd te bieden, de dieren intraveneuze toediening van calciumgluconaat toe. Dit medicijn helpt de bloedcirculatie te normaliseren. In plaats daarvan kan de arts het gebruik van calciumchloride aanbevelen, omdat het dezelfde eigenschappen heeft. De exacte dosering en duur van de therapie worden telkens afzonderlijk bepaald na onderzoek van de koe.
Om de functie van het cardiovasculaire systeem te herstellen, schrijven dierenartsen ook een dier subcutaan voor met een medicijn zoals cafeïne-benzoaat. Bovendien kan de arts de behandeling van de ziekte voorschrijven met behulp van zalven die zwelling elimineren, bijvoorbeeld Rieghen, waaronder fenylbutazon en aluminium.
Naast deze zalf kan de dierenarts Bismuth-zink voorschrijven, dat meerdere keren per dag wordt aangebracht. Vishnevsky-zalf en ichthyolzalf zijn ook effectief. Deze medicijnen zijn uitstekend in de strijd tegen ontstekingsprocessen, maar geven melk een onaangename nasmaak.
Soms schrijven artsen diuretica en laxeermiddelen voor aan het dier. Het is vermeldenswaard dat dergelijke medicijnen worden voorgeschreven in de laatste fase van de therapie, maar dat ze niet kunnen worden gebruikt aan het begin van de ontwikkeling van de ziekte.
Parallel aan de medicamenteuze behandeling kan de dierenarts de veehouder adviseren de uier te masseren. Deze procedure is voorgeschreven om de beweging van bloed en lymfe in het lichaam te herstellen en om de druk in de weefsels te verminderen. Bij het uitvoeren van massage is het verboden crèmes en zalven aan te brengen.
U kunt zich ook vertrouwd maken met informatie over het voorkomen van wallen van de uier bij een koe en deze genezen uit de onderstaande video:
Folkmedicijnen
In plaats van medicamenteuze therapie, kan de arts adviseren om de ziekte bij een koe te behandelen met behulp van folkremedies. Een van de meest populaire behandelingen is een kompres van hooi. Als de koe relatief kalm is, is deze methode geweldig voor haar. Je kunt ook proberen wallen te verwijderen met behulp van warme wraps. Bovendien adviseren dierenartsen om de uier te binden als deze erg slap is.
Sommige ervaren boeren behandelen de ziekte door het gebruikelijke dieet van het dier te veranderen. Het is vooral belangrijk om tijdens de dracht en na het afkalven de voeding van de koe te volgen. Zout en calorierijk voer moeten voor deze periode van het menu worden uitgesloten.
Het dier moet hooi van hoge kwaliteit krijgen. Dierenartsen adviseren eigenaren ook om meer aandacht te besteden aan het melkproces. Het melken van een koe moet minimaal 7-8 keer per dag zijn. Daarnaast is het de moeite waard om ervoor te zorgen dat de koe voldoende water heeft gedronken. Speciaal dillewater helpt het herstel te versnellen.
Bij oedeem van de uier is het erg belangrijk dat het dier niet wordt blootgesteld aan mechanische belasting van dit orgaan. Maar toch moet hij 2-3 uur per dag in de frisse lucht lopen.
Zijn er preventieve maatregelen?
Om ervoor te zorgen dat de drachtige koe geen zwelling van de uier krijgt, is het noodzakelijk haar dagelijkse wandelingen te organiseren en te proberen haar geen sappig voer te geven. Als wallen toch verschijnen, zijn ze over het algemeen uitgesloten van haar dieet tot het moment dat ze eindelijk herstelt. Het dier heeft speciale aandacht nodig bij het voeren ongeveer twee weken voor de geboorte en gedurende ten minste tien dagen daarna.
Om mastitis door wallen te voorkomen, moet de koe schoon worden gehouden. In de kamer waar ze woont mag er geen temperatuurverschil zijn, het nest moet dagelijks worden verschoond. Voordat een koe er in de winter in gaat, moet hij grondig worden gedesinfecteerd om alle bacteriën te vernietigen. Het delicate proces van het melken van een dier moet ook delicaat zijn.
Oedeem van de uier van een koe duidt niet altijd op pathologie, maar verdient in ieder geval de aandacht van de eigenaar en specialistisch advies. Een onbehandelde ziekte op tijd kan leiden tot ernstige complicaties in het lichaam van het dier.
Gepost door
0
Rusland. Stad: Sint-Petersburg
Publicaties: 4 Reacties: 0